Nazywam się Teresa Drozda.
Urodziłam się w 1975 roku (tak, tak, już tak dawno), we Wrocławiu. Nieprzerwanie od 1992 roku zajmuję się szeroko rozumianą kulturą, ze szczególnym uwzględnieniem historii piosenki i rozrywki. Do końca lutego 2021 roku robiłam to na antenach Polskiego Radia (Jedynka, Trójka, Radio Dla Ciebie, okazjonalnie inne rozgłośnie regionalne), a od lutego 2021 roku prowadzę autorski i niezależny podcast „DROZDOWISKO”, który kumuluje w sobie wszystkie moje zainteresowania i pasje. Rozmawiam o literaturze, teatrze, humorze, filmie, piosence i dużo o Czechach (patrz niżej).
Stale współpracuję z rocznikiem „Piosenka”, wydawanym przez Muzeum Polskiej Piosenki w Opolu.
Publikuję w wielu branżowych czasopismach, a listę tych publikacji znaleźć można w internetowych katalogach Biblioteki Narodowej w Warszawie.
Od 2001 roku w orbicie moich stałych zainteresowań jest kultura czeska. Często jeżdżę do Czech, głównie do Pragi, by nagrywać wywiady z tamtejszymi artystami – piosenkarzami, filmowcami, aktorami, pisarzami.
W Czeskim Centrum w Warszawie (w sezonie 2015/2016) prowadziłam cykl wykładów poświęconych czeskiej piosence.
Współpracuję z polsko-czeskimi festiwalami: Kino na Granicy w Cieszynie i Czeskim Cieszynie, CZ-PL Festival w Kudowie-Zdroju, „KROPKĄ” w Głuchołazach czy Międzynarodowym Festiwalem Teatralnym „Bez Granic” w Cieszynie.
O czeskiej kulturze piszę na profilu Czeski kousek na Facebooku.
W 2018 i 2021 roku w Czechach ukazały się płyty z piosenkami, które powstały do napisanych przeze mnie tekstów, a jedna z tych płyt (Dorota Bárová „Iluzja”) została nagrodzona Andělem – najważniejszą czeską nagrodą muzyczną.
Dwukrotnie (2011 i 2016) otrzymałam stypendium twórcze Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
W 2018 roku spędziłam trzy miesiące w Pradze, w ramach stypendium przyznanego przez Międzynarodowy Fundusz Wyszegradzki (Visegrad Found).
Byłam redaktorką wydania „Dzieł (niemal) wszystkich” Jeremiego Przybory (Wyd. Znak, 2015 i 2016) oraz wspomnień i opracowania kalendarium twórczości Xymeny Zaniewskiej (wyd. Bernardinum, 2015).
Pochwalić się mogę autorską książeczką zatytułowaną „instaDRO” (wyd. Nutka z Kropką, 2020), która jest zbiorem moich zdjęć (selfie) i wspomień.
Moje zdjęcia zostały też użyte w dwujęzycznej, poetyckiej książce Jacka Cygana „Tu i tam/Tady a tam” (wyd. Austeria, 2020).
Mam na koncie szereg nagród i wyróżnień:
- 2024: Nagroda im. Karoliny Beylin;
- 2023: Tytuł „Podcasterka Roku 2022”;
- 2022: KREATURA – nagroda niezależnej kreacji za podcast DROZDOWISKO;
- 2021: Wyróżnienie „Podcast roku. Konkurs im. red. Janusza Majki” za podcast „Ateneum, słucham”;
- 2018: „Honorowy Mazurek” Festiwalu „Wszystkie Mazurki Świata”;
- 2017: Nagroda im. Michała Jagodzińskiego w 9. Konkursie Artystycznych Form Radiowych Grand PiK 2017 za reportaż „Pan Ciuchcia”;
- 2006: III nagroda w Ogólnopolskim Konkursie Reportażystów i Realizatorów Radiowych „Dylematy Człowieka XXI wieku”;
- 2005: Finalistka II etapu Konkursu Stypendialnego im. Jacka Stwory 2005 – reportaż radiowy.
Od 2013 roku spotykam się ze swoimi słuchaczami „oko w oko”, prowadząc gawędy o powojennej piosence i kabarecie. Zaczęło się od spotkań na temat twórczości Jeremiego Przybory, której jestem znawczynią. Z czasem cykl gawęd ewoluował i teraz obejmuje wiele innych tematów przedstawianych podczas spotkań w różnych ośrodkach kultury i bibliotekach na terenie kraju (w ramach festiwali lub jako odrębne spotkania z publicznością). Stałym miejscem tych spotkań jest Prom Kultury Saska Kępa w Warszawie.
Lista tematów i bohaterów moich gawęd wciąż się rozrasta. A są na niej: Jeremi Przybora, Adolf Dymsza, Stefania Grodzińska, Mieczysław Czechowicz, Irena Kwiatkowska, Alina Janowska, Wiesław Michnikowski, Hanka Bielicka, Edward Dziewoński, Kazimierz Brusikiewicz, Marek Grechuta, Jonasz Kofta, Wojciech Młynarski, Agnieszka Osiecka, Bronisław Pawlik, Podwieczorek przy mikrofonie, Studencki Teatr Satyryków i wiele innych.
Podcastowo chętnie współpracuję z instytucjami kultury, a najchętniej z teatrami. Jestem współautorką teatralnych kanałów podcastowych przygotowywanych dla Teatru Ateneum w Warszawie, Teatru Muzycznego Capitol we Wrocławiu i Teatru Narodowego w Warszawie. Realizuję też nagrania dla WLOTu – podcastu Wydawnictwa Literackiego.
W marcu 2021 roku założyłam konta w serwisach patronite.pl i buycoffee.to, aby móc niezależnie kontynuować swoją pracę. Odchodząc z radia, z etatu, DO SIEBIE, rzuciłam się na głęboką wodę. Chcę, dzięki Waszemu wsparciu, rozwijać podcast, bez oglądania się na oczekiwania szefów i na „fuchy”. Chcę mądrze, z pożytkiem i ku radości Was, Słuchaczek i Słuchaczy, nadal robić to, co umiem najlepiej. Podcast jest w tej chwili najważniejszy, ale wszystkie moje dziennikarskie aktywności wzajemnie na siebie wpływają i z siebie wypływają. Nie rozdzielam sztywno swojego pisania, fotografowania czy nagrywania. Ważna jest każda z tych rzeczy, bo jedna uzupełnia i wzbogaca drugą. Przyłóżcie do tego rękę. Możecie!
Wasza Drozda.