DROZDA NOTUJE: „The Legend of Lunetic” oraz „Takže asi tak”

🔸 W listopadzie 2023 roku zakochałam się w teatrze. Konkretnym teatrze, który działa w Pradze i nazywa się NoD. Oszołomił mnie ich spektakl, który wtedy zobaczyłam, czyli „The legend of Lunetic”.
🔸 Mówiłam o tym w DROZDOWISKACH kilka razy (m.in. w odcinku 133 i 161), bo widziałam ten spektakl także podczas obłędnego, kolorowego festiwalu Colours of Ostrava.
🔸 I teraz bomba! 2 marca 2025 roku będzie można zobaczyć to przedstawienie w czeskich i słowackich kinach. Dokładnie na tej samej zasadzie, na jakiej oglądamy w kinach transmisje z Metropolitan Opera. Jednorazowa akcja.
🔸 Firma Aerofilms, która transmisję przygotowuje, zapraszała wcześniej na podobne transmisje z Dejvického Divadla czy z Divadla Na zábradlí.

🔸 Na FB CZESKI KOUSEK o Divadle NoD i samym spektaklu w 2023 roku pisałam tak:

🎭 Divadlo NoD to teatr młodych twórców, teatr generacyjny robiony przez i chyba przede wszystkim dla ludzi urodzonych na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX wieku. Tworzy własne spektakle, nie „wystawia sztuk” i często zaprasza na regularne gościnne występy artystów nowego pokolenia teatru autorskiego oraz uznanych twórców czeskiej sceny eksperymentalnej.
🎭 Teatr mieści się w samym centrum Pragi, a do jego przestrzeni należy też działająca zupełnie niezależnie kawiarnia – mam tu na myśli to, że wchodząc do budynku, zupełnie nie mamy wrażenia, że wchodzimy do teatru.
🎭 Obejrzałam spektakl „The legend of Lunetic”. Nie miałam pojęcia, co mnie czeka!
🎭 Spektakl dowcipnie i z przymrużeniem oka opowiada o fenomenie, jakim był w Czechach boysband Lunetic. Zaglądając do Wikipedii można się dowiedzieć, że zespół wciąż istnieje, jako trio, nie kwartet, ale niewątpliwie największe sukcesy ma za sobą już dawno. szczyt jego popularności to druga połowa lat dziewięćdziesiątych.
🎭 Lunetic to nie był twór sztuczny, jak wiele ówczesnych boysbandów. Założyło go czterech kolegów z Mostu (upraszczam nieco tę historię), zafascynowanych zespołami takimi jak New Kids on the Block czy Backstreet Boys. Po kilku (głównie tanecznych) występach na dyskotekach, zobaczył ich producent z Universalu, zadziałał po swojemu i zaczęło się szaleństwo.

🎭 Spektakl jest fenomenalny. I trochę nie mam pojęcia, jak o nim opowiadać. Kiedy oszołomiona wyszłam już z teatru pomyślałam, że gdyby na przykład odcinki Podkastexu (podcastu o latach dziewięćdziesiątych i zerowych Bartka Przybyszewskiego i Mateusza Witkowskiego) były spektaklami teatralnymi – to własnie tak by wyglądały. Jeśli znacie Podkastex – rozumiecie, co mam na myśli.
🎭 Twórcy spektaklu detalicznie i z całą masą kontekstów, niemal dokumentalnie, opowiadają historię powstania zespołu Lunetic – cytują wywiady, wskazują na daty, przywołują programy telewizyjne – jednocześnie zastanawiając się, jakim cudem cały kraj mógł oszaleć na jego punkcie. I mają na to swoją, abstrakcyjną teorię. Myślę, że mogę Wam ją zdradzić, bo nawet jeśli uda się Wam zobaczyć ten spektakl, ta wiedza radości z oglądania Wam nie odbierze. Otóż – 27 lutego 1995 roku na Czechy i Mołdawię spadł meteoryt i tego samego dnia powstały zespoły Lunetic i O-Zone. Odłamki tego meteorytu dostały się do fabryki produkującej kartonikowe, słodkie mleko Kravík, które pili i dzieci i dorośli – i dlatego cała republika oczadziała na punkcie Luneticów, bo straciła krytyczny punkt widzenia. Kiedy fabryka została przeniesiona, ludzie przejrzeli na oczy, a Lunetic się rozpadł.
🎭 Tyle w skrócie. Ale jeszcze raz podkreślam, że spektakl jest oparty na źródłach i że są one przytaczane, a nawet pokazywane. Na stronie internetowej przedstawienia są do nich odnośniki: https://nod.roxy.cz/theater/productions-detail/699/the-legend-of-lunetic-janek-natalka-kol
🎭 Są też oczywiście przywoływane piosenki zespołu, klimat dyskoteki, pierwszych teledysków – wszystko tu jest. Czterch aktorów i czwórka tancerzy. Energia, zabawa, wiedza. Sztos, po prostu!
🎭 Autorką scenariusza jest Natálie Preslová, zaś reżyserem i jednym z aktorów Janek Lesák (niesamowicie przypominał mi młodego Tomasza Kota). 🎭 Zakochałam się w ich teatrze i jestem niesamowicie ciekawa innych spektakli. No i dowiedziałam się mnóstwo – na przykład tego, że w czeskiej telewizji na początku lat dziewięćdziesiątych program z teledyskami prowadziła animowana meduza. Tak!

🔸 Duet twórczy Janek&Natalka jest dziś jednym z najgorętszych czeskich teatralnych teamów. We wrześniu 2024 roku w praskim Národním divadle odbyła się przygotowana przezeń premiera spektaklu zatytułowanego „Takže asi tak”.
🔸 To również jest spektakl dokumentalny, opowiadający o schematycznym widzeniu wychowanków domów dziecka. Grają w nim niezawodowi aktorzy, z których część doświadczenie życia w domu dziecka ma za sobą. Wielogłosowy, dokumentalny, emocjonalny i osobisty monolog. Spektakl jest elementem programu ND Young. Bardzo serio spektakl zrobiony przez młodych dla młodych.
🔸 Po każdym przedstawieniu, które trwa około 60 minut, odbywa się też spotkanie. Zaskoczyło mnie pozytywnie, że prawie calutka publiczność na spotkaniu została i aktywnie w nim uczestniczyła.
🔸 Ważne wydaje mi się też to, że jest to przedstawienie „zero waste”. Wszystkie kostiumy i elementy scenografii (na przykład wielki, świecący napis LISTEN) pochodzą z teatralnych magazynów.
🔸 Program ND Young istnieje w Národním divadle od lat, ale dotąd składały się nań warsztaty, spotkania, kursy i przygotowywane w ich ramach jednorazowe pokazy. Spektakl „Takže asi tak” jest pierwszym repertuarowym przedstawieniem przygotowanym w ramach programu, Swoistym eksperymentem. Bardzo udanym, moim zdaniem.

🔸 Jeśli macie w sobie gotowość na coś nieszablonowego, w obcym języku – polujcie na produkcje duetu Janka i Natalki! Tak jak ja!

Jeśli podoba Ci się, to co robię, zajrzyj, poczytaj, posłuchaj, wesprzyj.
Łatwiej będzie mi tworzyć dalej, a Ty dostaniesz coś EXSTRA!

https://patronite.pl/TeresaDrozda
https://suppi.pl/drozdowisko
https://buycoffee.to/drozdowisko/